8 sierpnia 2013 roku o godz. 20.00 w Białej Synagodze odbył się koncert Marcina Maseckiego – fortepian.

Program: Wolfgang Amedeusz Mozart

Camera Pro Classica to program prezentacji muzyki klasycznej pod opieką artystyczną Stanisława Czyżewskiego, który zaprosił do współpracy młodych, wybitnie utalentowanych muzyków ze szkół i akademii muzycznych. Camera Pro Classica to cykl koncertów począwszy od Bacha, Vivaldiego po Achrona, Szostakowicza i Pendereckiego.

Marcin Masecki - Pianista, kompozytor i aranżer, poruszający się pomiędzy jazzem, muzyką klasyczną i eksperymentalną. Urodzony w Warszawie w 1982 roku. Marcin Masecki w ciągu ostatnich kilku lat stał się jednym z najbardziej twórczych i oryginalnych muzyków młodego pokolenia, nagrywającym i występującym zarówno z repertuarem klasycznym,

jak i jazzowym, awangardowym a nawet popowym. Bardzo często koncertuje, zarówno solo, jak i współtworząc wiele często efemerycznych formacji. Pierwsze lekcje muzyki pobierał jeszcze jako dziecko. Równie wcześnie zainteresował się muzyką jazzową. W 1997 roku, podczas nauki w średniej szkole muzycznej dołączył do formacji Alchemik. Zespół prowadzony przez saksofonistę

Grzegorza Piotrowskiego w 1998 roku zdobył główną nagrodę na festiwalu Jazz Hoeilaart w Brukseli, zaś Masecki wyróżniony został jako najlepszy solista. Po kilku intensywnych trasach koncertowych

i nagraniu czterech albumów, Masecki opuścił zespół. Równocześnie współpracował z formacją Oxen, zaś w 1998 nagrał wspólnie z Andrzejem Jagodzińskim album Tribute to Marek&Wacek. Również

z Jagodzińskim oraz kwartetem Prima Vista zarejestrował nowe interpretacje muzyki filmowej z lat 30. - Gdzie są filmy z tamtych lat (2000).

Po ukończeniu średniej szkoły w 2000 roku otrzymał stypendium Berklee College of Music w Bostonie, gdzie spędził dwa lata studiując, koncertując i nawiązując nowe kontakty. Poznał tam m.in. muzyków, z którymi stworzył trio TAQ oraz swoją przyszłą żonę - wokalistkę Candelarię Saenz Valiente.

Masecki powrócił do Polski w 2002 i szybko związał się z warszawską sceną muzyki alternatywnej i improwizowanej, skupioną wokół niezależnej wytwórni Lado ABC. Grając koncerty solowe, jednocześnie współtworzył szereg formacji łączących jazzową improwizację z awangardowym podejściem - Telewizor, Papierosy, TAQ, Wczasowicz Paweł czy trio Masecki/Rogiński/Moretti. Gościnnie współpracował z Pink Freud (uczestnicząc w nagraniu albumu Alchemia), Muzykoterapia, Afro Kolektyw. Jako muzyk sesyjny nagrywał m.in. z Tomaszem Stańką, Michałem Urbaniakiem, Reni Jusis czy rodziną Waglewskich (współpraca przy albumie Męska muzyka Waglewski/Fisz/Emade).

W 2005 roku Marcin Masecki otrzymał pierwszą nagrodę i złoty medal w Międzynarodowym Konkursie Pianistów Jazzowych w Moskwie. Przez trzy lata grał w kwartecie jednego z najwybitniejszych polskich kontrabasistów Zbigniewa Wegehaupta, z którym nagrał doskonale przyjęte albumy Wege (2006) i Tota (2008).

W 2009 roku ukazał się solowy album BOB, który krytycy zgodnie uznali za jedną z najbardziej oryginalnych, wymykających się jednoznacznym definicjom płyt roku. Niemal równolegle na rynek trafił debiutancki album formacji Paristetris, założonej z żoną Candelarią Saenz Valiente oraz multiinstrumentalistą Maciem Moretti. Płyta, wspierana nieprzewidywalnymi koncertami, zawierała muzykę z pogranicza popu, kabaretu, jazzu i improwizowanej awangardy, składającą się na całość wielce oryginalną dla polskiej sceny muzyki niezależnej. Również w 2009 Masecki zaprezentował swój nowy projekt - 9-osobowy JazzBandBigBand to formacja skupiająca się na odtworzeniu jazzu jako muzyki tanecznej, grająca głównie kompozycje powstałe w latach 30. W 2010 roku zainicjował jazzowy sekstet Profesjonalizm, którego debiutancka płyta ma ukazać się wiosną 2011. Najnowszą płytą Maseckiego jest wydany jesienią 2010 przez Lado ABC album John, który ukazał się niemal jednocześnie z drugą płytą Paristetris - Honey Darlin.

Marcin Masecki gra także regularne koncerty z repertuarem klasycznym - przede wszystkim niemieckich kompozytorów XVIII wieku. Od ponad trzech lat pracuje nad własną interpretacją Sztuki fugi Jana Sebastiana Bacha.