Zespół Shofar powstał z inicjatywy Raphaela Rogińskiego. Ideą składu jest odnalezienie wspólnego mianownika w tradycyjnej muzyce chasydzkiej i jazzie free, jak i kontynuowanie tradycji muzyki żydowskiej, która dla zespołu jest wciąż żywa.

Utwory, które znalazły się na płycie, pochodzą z przedwojennych badań muzykologicznych z terenów Ukrainy, Polski i Mołdawii. To najczęściej tzw. niguny, czyli magiczne pieśni religijne, w niektórych przypadkach mające wprowadzać w trans i ekstazę oraz „frejlaksy”, czyli utwory bardziej taneczne, wywodzące się z liturgii żydowskiej. Zachowany w niezmienionej formie materiał dźwiękowy utworów daje możliwość poznania całego spektrum muzyki chasydzkiej i kultury z nią związanej. Wszystko to jest połączone ze współczesnym podejściem do kreatywnej formy jazzu.

Repertuar zespołu Shofar składa się z tradycyjnej, religijnej muzyki żydowskiej. Podobnie jak komentowanie Tory, tak i tu, poprzez muzykę, są odtwarzane różne prądy religijności. Dlatego obok chasydzkich nigunów znajdziemy muzykę najstarszego obrządku w synagodze, a obok pieśni kantorów z międzywojnia, muzykę obrządku liberalnego. Na płytę „Shofar” w większości składają się utwory z tradycji chasydzkiej. Głównym impulsem do zajęcia się akurat tą tradycją, było odnalezienie przez Raphaela Rogińskiego zbioru pieśni chasydzkich Bieregowskiego (1892–1961) – muzykologa, który od lat dwudziestych ubiegłego stulecia badał muzykę żydowską. Jednym z efektów jego pracy był tom poświęcony właśnie tradycji chasydzkiej.

Zespół wystąpił w składzie: Raphael Rogiński – gitary, Mikołaj Trzaska – saksofon, klarnet, Macio Moretti – perkusja.