W dniach 21-27 kwietnia 1996 r. w Sejnach i klasztorze wigierskim w ramach programów "Pamięć starowieku" i "Otwarte regiony Europy Środkowowschodniej" odbywało się spotkanie poświęcone Bukowinie. Tak pisał o tym regionie Krzysztof Czyżewski: Bukowina od zarania była krainą pogranicza, spotykającą cywilizację łacińską z bizantyjską, krainę Pokucia (od Zachodu) z krainą Podola (od Wschodu).

Znajdowała się pod panowaniem rozmaitych władców, poczynając od Tatarów poprzez Rzeczpospolitą, Mołdawię, Turcję, Austro-Węgry, Królestwo Rumunii, Związek Radziecki, aż po dzisiejszą Ukrainę i Rumunię... Najstarszymi jej mieszkańcami byli Rusini (przeważający na Północy) oraz Wołosi (liczniejsi na Południu) i to ich spadkobiercy dzielą dzisiaj między siebie Bukowinę. (...)

Przeprowadzony w tym samym [1910] roku spis ludności wykazał, że Bukowinę zamieszkiwało 38 proc. Ukraińców, ponad 33 proc. Rumunów, 13 proc. Żydów, 8 proc. Niemców, ponad 5 proc. Polaków, ok. 1 proc. Węgrów i Rosjan starowierców oraz Ormianie, Czesi, Słowacy, Cyganie. Wśród wyznań najliczniejsi byli prawosławni – 68 proc., a potem wyznawcy prawa mojżeszowego i rzymskokatolicy – po 12 proc., grekokatolicy – 3 proc., ewangelicy – ponad 2 proc., wyznawcy kościoła ormiańsko-katolickiego i ormiańsko-wschodniego, starowiercy (Lipowianie). (...)

Ważne jest, że do dzisiaj żyją tu ludzie władający, jak na prawdziwych Bukowińczyków przystało, wieloma językami: ukraińskim, rumuńskim, niemieckim, polskim, jidysz... No, może tych władających jidysz jest już niewielu, ale doszedł rosyjski, a dla niektórych również hebrajski. (...)

Dziedzictwo Bukowiny przywołuje do powrotu i do penetracji.

Głównym punktem spotkania poświęconego Bukowinie było seminarium "Bukowina – po stronie dialogu" w dniach 23-26 kwietnia 1996, które składało się z czterech części.

Część pierwsza – "Bukowina roku 1996" poświęcona była fenomenowi współczesnej wielokulturowej Bukowiny.

Część druga – "Dzieje i etos wielokulturowej Bukowiny" podejmowała tematy historyczne, związane z tym obszarem kulturowym.

Część trzecia – "Bukowina narodów i religii" poświęcona była problematyce wyznaniowej, sztuce i literaturze na Bukowinie.

Wreszcie część czwarta – "Bukowina – kraj ludzi i książek" obejmowała wykłady o niemieckojęzycznej literaturze Bukowiny, o Czerniowcach jako ośrodku kultury języka jidysz oraz o twórczości Gregora von Rezzori i Paula Celana.

W ramach spotkania odbywały się również projekcje filmów, koncerty, spektakle teatralne, wieczory autorskie.

Jednym z owoców spotkania była książka "Bukowina po stronie dialogu" pod red. Kazimierza Feleszki

Artykuły prasowe: 
O dziedzictwie Bukowiny, "Rzeczpospolita" 20-21.04.1996 
Pamięć starowieku, "Kurier Podlaski" 22.04.1996 
Joanna Hofmann, Europa w miniaturze, "Gazeta Wyborcza" 22.04.1996 
Sejneńska Bukowina, "Kurier Poranny" 22.04.1996 
Bukowina, "Krajobrazy" 12.05.1996 
Iu. Makar, Bucovina – de partea dialogului, "Zorile Bucovinej" 18.05.1996