20 - 24 stycznia 2012 - Lektorium Sejneńskie
Od 20 do 24 stycznia 2012, w Dworze w Krasnogrudzie, odbyło się kolejne spotkanie uczestników Lektorium Sejneńskiego - projektu prowadzonego przez Malgorzatę Sporek-Czyżewską. Poświęcone było przygotowaniu do rozpoczęcia podróży śladami Akademickiego Klubu Włóczęgów Wileńskich, do którego należał w czasach studenckich Czesław Miłosz.
Od 20 do 24 stycznia 2012, w Dworze w Krasnogrudzie, odbyło się kolejne spotkanie uczestników Lektorium Sejneńskiego - projektu prowadzonego przez Malgorzatę Sporek-Czyżewską. Poświęcone było przygotowaniu do rozpoczęcia podróży śladami Akademickiego Klubu Włóczęgów Wileńskich, do którego należał w czasach studenckich Czesław Miłosz. Pierwszym przystankiem włóczęgi będzie Wilno – w związku z tym, w ciągu pięciu dni Lektorianie poznawali różne oblicza miasta. Jednym z tematów, jaki wprowadził młodych Podróżników w wileńską przestrzeń był barok. Wiesław Szumiński przedstawił podstawowe cechy sztuki barokowej, pokazując iż uważne spojrzenie na architekturę i malarstwo pozwala zaobserwować, w jaki sposób zmieniał się sposób myślenia ludzi o człowieku i świecie. Muzykę barokową wprowadził do Krasnogrudzkiego Dworu Stanisław Czyżewski, który nie tylko wykonał kilka utworów Jana Sebastiana Bacha, ale wyjaśnił także na czym polegał przełom muzyczny, jaki dokonał się w epoce baroku, nie stroniąc od teoretycznych rozważań. Podsumowaniem barokowej tematyki stał się seans filmu „Wszystkie poranki świata” z 1991 roku. Obraz, inspirowany malarstwem epoki i opowiadający zmyśloną historię życia dwóch francuskich kompozytorów z XVII wieku – Saint Colombe’a i Marina Marais, powstał we współpracy wybitnego pisarza Pascuala Quignarda, reżysera Alaina Corneau i wirtuoza violi da gamba Jordi Savalla.
Kolejną epokę historyczną, która ukształtowała Wilno, Lektorianie poznali dzięki wykładowi Mistrza – prof. Krzysztofa Rutkowskiego. W centrum opowieści o romantycznym obliczu miasta znajdował się Adam Mickiewicz. Profesor Rutkowski skupił się na młodości poety, szczególną uwagę poświęcając przyjaźniom studentów Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie, które przerodziły się później w tajne i jawne stowarzyszenia samokształceniowe. W opowieści Profesora pojawili się zatem Filomaci, Promieniści i Filareci. Uzupełnieniem historii tajnych grup młodzieżowych był film Petera Weira „Stowarzyszenie umarłych poetów” . Wprowadzenie do utworu i krótki zarys historii kina australijskiego przygotowała Paulina Gorlewska. Temat organizacji studenckich kontynuowany był przy okazji rozmów o dwudziestoleciu międzywojennym w Wilnie. Weronika Czyżewska nakreśliła obraz środowiska tworzącego kulturę wileńską w międzywojniu, podkreślając rolę kręgów działaczy społecznych, związanych z radiem i teatrem. Postaciami szczególnie ważnymi nie tylko dla historii wileńskiej kultury, ale i dla przyszłych działań Lektorium Sejneńskiego stali się Irena i Tadeusz Byrscy. O żydowskim Wilnie międzywojnia – Jerozolimie Północy – opowiadała Agnieszka Podpora, wcześniej przygotowawszy warsztat wprowadzający do kultury, języka i historii Żydów. Agnieszka skupiła się na historii grupy artystycznej Jung Wilne, która miała ogromny wpływ na kształt kultury żydowskiej. Przypomniała także o postaci wybitnego poety piszącego w jidysz – Abrahama Suckewera.
Opowieść Weroniki Czyżewskiej o Akademickim Klubie Włóczęgów Wileńskich, jego rytuałach i formach aktywności, zainspirowała uczestników Lektorium Sejneńskiego do utworzenia własnego stowarzyszenia.
22 stycznia został uroczyście powołany Krasnogrudzki Klub Włóczęgów, do którego przyjęci zostali wszyscy obecni w Dworze Miłosza członkowie Lektorium. Ceremonii ustanowienia KKW towarzyszyła muzyka Kapeli Klezmerskiej Teatru Sejneńskiego oraz spektakl dymów, za który odpowiedzialny był Pan Wojciech Szroeder. W tworzenie ikonografii i symboliki Krasnogrudzkiego Klubu Włóczęgów zaangażowani byli Katarzyna Podpora i Michał Majchrowicz – mlodzi artysci z Gdanska. Prowadzili oni warsztaty plastyczne, w czasie których powstały emblematy Klubu. Spotkaniom w Międzynarodowym Centrum Dialogu towarzyszyły zajęcia otwierające cykl filmoznawczy, prowadzony przez Paulinę Gorlewską. Pierwszym zagadnieniem z historii kina, jakim zajęli się Lektorianie było kino gatunkowe. Omówiony został melodramat i filmy science-fiction, pojawiły się także przykłady wybitnych realizacji założeń tych dwóch gatunków.