Irena Grudzińska-Gross
Irena Grudzińska – Gross (ur. w 1946 r. w Gdyni), polski historyk literatury, historyk idei, eseistka i publicystka.
Studia z zakresu filologii romańskiej, przerwane w związku z wydarzeniami 1968 r., kontynuowała we Włoszech i USA. Na Columbia University w Nowym Jorku uzyskała doktorat. Jest autorką książek, esejów, recenzji i tekstów publicystycznych na łamach pism: „Aneks”, „Res Publica”, „The New Yorker”, „Slavic Review”, „La Fiera Letteraria”, „Polish Review”, „Gazeta Wyborcza”. Wykładała na New York University. W latach 1998-2003 była odpowiedzialna za program dla Europy Środkowo-Wschodniej przy Fundacji Forda. W latach 2003-2008 dyrektor Instytutu Nauk Humanistycznych, Boston University. Obecnie Associate Research Scholar (2008-) na Wydziale Języków i Literatur Słowiańskich, Princeton University, oraz profesor wizytujący (2010- ) w Instytucie Slawistyki, PAN. Mieszka w USA.
Autorka i współautorka wielu książek, opublikowała po polsku i angielskum.in. Piętno rewolucji. Custine, Tocqueville, Mickiewicz i wyobraźnia romantyczna (1995, 2000), Miłosz i Brodski. Pole magnetyczne (2007), Złote żniwa. Rzecz o tym, co się działo na obrzeżach zagłady Żydów (wraz z Janem Tomaszem Grossem, 2011).
Wydawnictwo Pogranicze wydało:
Honor, horror i klasycy, wyd. 2012, Sejny.
13 lipca 2014 "WYGNANKA - IMIGRANTKA - SWOJA" Spotkanie autorskie z Ireną Grudzińską-Gross
